p;gt;“什么时候?”<span lang=en-us>
<span>“明天。”<span lang=en-us>
<span>“明天?”<span lang=en-us>
<span>诗韵再一次惊叫起来。<span lang=en-us>
<span>“你疯了!我还有工作,哪能说离开就离开!包何况,我没有护照,怎”<span lang=en-us>
<span>“我马上帮你办,七天最慢十天,在这段时间里,你必须把工作处理掉。”<span lang=en-us>
<span>诗韵皱皱眉。<span lang=en-us>
<span>“处理掉?什么叫处理掉?我回来后还要继续上班耶!”<span lang=en-us>
<span>鳖异的光芒在诗艳眼中一闪而逝,她垂下眼睑“随便你。”<span lang=en-us>
<span>诗韵下意识的觉得有些不太对劲,但是,孤儿院的困境和对外甥女的疼惜,教她忽略了那份来自心底深
本章未完,请点击下一页继续阅读! 第9页 / 共14页